Ik schrijf dit verslag in de internationale luchthaven van Buenos Aires. We hebben nog een lange nachtvlucht naar Frankfurt en dan een korte naar Brussel voor de boeg. Eerder vandaag liepen we nog door 2 wijken die we nog niet bezochten: Palermo SoHo & Villa Crespo.
Hoewel de appartementen in Palermo Viejo veelal kleiner zijn, zijn de restaurants en winkels vernieuwender en is het nachtleven bruisender. Toen Jorge Luis Borges hier woonde was het een marginale buurt die werd bevolkt door allerlei gespuis. Vandaag de dag is het juist een uiterst populaire wijk die gewoonlijk wordt opgedeeld in Palermo SoHo, met een concentratie aan restaurants voor de fijnproever, en Palermo Hollywood, de thuisbasis voor een groot aantal film-, tv-, en radioproductiebedrijven.
Toch kon de Palermo Soho ons niet echt bekoren. Het was zondagmorgen en erg rustig, zelfs op de kleine marktjes die er in het weekend zijn. Maar we waren er misschien op een verkeerd moment: het luidt hier immers dat het “om drie uur ’s nachts drukker is dan om drie uur ’s middags”.
In de Calle El Salvador stuit je op een opmerkelijk succesverhaal dat begon in Palermo. Designer Jazmin Chebar opende hier in 1997 haar eerste damesmodewinkel met alles van bikini’s tot winterjassen. Tegenwoordig heeft ze achttien boetieks in heel Zuid-Amerika. Haar signatuur zijn ongedwongen snitten in combinatie met originele stoffen met patronen.
Verder zagen we ook wat leuke street art, en ook een wat bizar fenomeen waarbij heel wat appartementsgebouwen in de inkomhal bewaakt worden… door iemand op een scherm. Blijkbaar moet je een app downloaden en daarmee met de bewakingsagent contact maken als je binnen wil.
Naast Palermo SoHo ligt Villa Crespo, met iets meer winkeltjes, cafeetjes en restaurantjes, maar we vragen ons toch af of de wijk aan het opleven is, dan wel of het al een beetje tanende is.
