Het beloofde een zonnige dag te worden te worden, volgens de weersvoorspelling tot pakweg 15u en dus schoven we wat met het programma: ik had een vrij lange wandeling door het centrum van Helsinki voorzien, met tussendoor telkens een museum en morgen een architectuurwandeling. Maar omdat we van het goede weer wilden genieten om foto’s te maken, deden we eerst de ganse wandeling én de architectuurwandeling, en hielden de musea voor het einde van de dag.
We begonnen bij de Finlandia Hall. Die is ontworpen door Alvar Aalto. De locatie van het gebouw is gebaseerd op Aalto’s Plan voor het stadscentrum van Helsinki uit 1962. Drie jaar daarvoor had het stadsbestuur van Helsinki Alvar Aalto de opdracht gegeven om een centraal gebiedsplan te ontwerpen voor het gebied Kamppi-Töölönlahti (Töölö baai). De periode waarin het ontwerp werd uitgevoerd, viel samen met een sterke toename van het aantal auto’s op de weg en dus bevond de belangrijkste verkeersader naar Helsinki in het ontwerp zich langs de bestaande spoorlijn, met auto’s die over een verhoogde rijbaan boven het spoor reden. Vanaf de snelweg zou er uitzicht zijn over de Töölö baai naar een rij culturele gebouwen waarvan de gevels zouden worden weerspiegeld in het water. Van deze rij culturele gebouwen is uiteindelijk enkel de Finlandia Hall gebouwd. Ook de snelweg is er nooit gekomen.
Via de Villa Hakasalmi en het muziekcentrum Helsingin Musiikkitalon Lounasravintola liepen we de centrale bibliotheek Oodi binnen. Het gebouw opende in 2018 en werd ontworpen door ALA Architecten.
We liepen dan langs het Fins Nationaal Theater, opnieuw een voorbeeld van de Finse Jugendstil en bezochten dan een andere bibliotheek, die van de Universiteit (Helsingin yliopiston). Ook die heeft een opvallende architectuur.
We eindigden de wandeling via de orthodoxe Uspenski kathedraal. Vlakbij ligt een openluchtzwembad in de baai Katajanokanallas, echt in het centrum van Helsinki dus.
Het weer bleef erg zonnig, en dus deden we toch eerst een museum te doen, meer bepaald het Sinebrychoff Art Museum. Het museumgebouw zelf werd in 1842 gebouwd door de Russische zakenman Nikolai Sinebrychoff, oorspronkelijk als woonhuis en kantoor voor zijn brouwerij. De tweede verdieping diende als woonruimte voor de familie Sinebrychoff, terwijl de begane grond als kantoor en personeelsruimte werd gebruikt. Het huis werd in 1921 als historisch museum opengesteld, met interieurs die het leven van de 19e-eeuwse elite tonen. De huidige tentoonstelling, Hero Tales, zet de belangrijkste helden uit de Griekse mythologie in de schijnwerpers.
Dan was het tijd voor de Art Nouveau-wandeling in Eira. Eira is een van de meest karakteristieke wijken van Helsinki, gelegen in het zuiden van de stad aan de kust van de Finse Golf. De wijk staat bekend om haar Finse Jugendstil architectuur, met fraai bewaard gebleven gebouwen uit het begin van de 20e eeuw. Zo is er onder meer Villa Johanna uit 1906, ontworpen door architect Selim Lindqvist.
Na een verkwikkende koffie in Cafe Carusel met zicht op de Finse Golf, bleven er nog vier musea over: eerst bezochten we het Designmuseum en het Museum of Finnish Architecture en daarna gingen we naar Amos Rex, met zijn opvallende koepels: je kan wandelen, klimmen en zelfs picknicken op de koepels die het dak vormen boven de tentoonstellingen. Vooral kinderen blijken er dol op te zijn. Van de tentoonstellingen was enkel Staged Circumstances and Piles of Things van Anna Estarriola de moeite.
Tenslotte bezochten we HAM (Helsinki Art Museum). Het gebouw dateert uit 1938 en diende voor de Olympische Zomerspelen van 1940 als auto-onderhoudsgebouw. Vanwege de Tweede Wereldoorlog werden de Olympische Spelen afgelast. Helsinki organiseerde het evenement pas in 1952. Het was oorspronkelijk bedoeld als tijdelijk gebouw, maar is nu beschermd en kan niet worden gesloopt. Het museum is eigendom van en wordt beheerd door de stad Helsinki. Het beheert de kunstcollectie van de stad, die meer dan 9.000 werken bevat. Op dit moment vindt de Helsinki Biënnale plaats –morgen gaan we de openluchtwerken ervan op het eiland Vallisaari bezoeken – en een deel van de werken zijn te bekijken in het HAM. Al kon ik zelf meer genieten van de permanente collectie.
Om af te sluiten nog wat dingen die mij opvielen:
- Van zo gauw er een streepje zon te zien is, gaan de Finnen zonnebaden in de parken in de stad. Wellicht niet verwonderlijk met die lange, koude, donkere winters.
- Op veel plaatsen zijn de toiletten unisex hier in Helsinki
- Er loopt een fiets- en voetpad doorheen de stad op een lager niveau dan de straten. We vermoeden dat hier ooit water liep en dat bij de drooglegging ervan, gekozen is om er een fiets- en voetpad van te maken.
En nog wat andere, random beelden van vandaag:
