Ik schrijf dit verslag op de ochtend van 2 juli, want we hebben gisteren de voorziene programma’s van 1 en 2 juli gecombineerd. Rond 15u waren we immers al klaar met wat we voorzien hadden en dus hebben we een groot stuk van wat vandaag op het programma stond, gisterennamiddag al gedaan.
Het was erg mooi weer gisteren, maar nog altijd vrij koud, door de hele stevige noordenwind, maar vandaag zou het een pak warmer worden. Niet de hitte die de afgelopen dagen België teisterde, maar toch zo’n 27 graden. En dus doen we deze voormiddag nog een museum en trekken we deze namiddag naar iets wat niet op het programma stond: het strand.
Maar dus terug naar gisteren: we begonnen onze ontdekking van Riga in de Centrāltirgus. Dat zijn immense loodsen die in de jaren 1930 werden gebouwd om onderdak te bieden aan de zeppelin. Vandaag de dag vindt hier de grootste markt van Europa plaats. Er zouden tot 100.000 mensen per dag langskomen, al was dat gisteren zeker niet het geval. Er was volk, maar echt druk kon je het niet noemen. Er zijn 5 paviljoenen: vlees, vis, melkproducten, fruit en groenten en het gastronomische paviljoen met kruidenierswaren. Twee ervan zijn in restauratie, dus heel wat kraampje stonden gewoon buiten. Ongelooflijk veel aanbod en keuze, iets wat je bij ons niet (meer) ziet.
Daarna gingen we naar het Riga Ghetto Museum, waar een stukje getto werd nagebouwd. Vooral een zaal met kubusvormige lampions was indrukwekkend.
We trokken daarna de brug over de Daugava rivier over naar de Latvijas Nacionālā bibliotēka. Het is een iconisch gebouw op de oever, ontworpen door de in de VS werkende Letse architect Gunārs Birkerts. Toch kon het ons weinig bekoren. We vinden het gebouw redelijk lelijk, en binnenin lijkt het wel een ziekenhuis. Er is een uitkijkpunt op de hoogste verdieping, maar dat is volledig uit glas gemaakt en staat vol met kleine zwarte cirkeltjes, wellicht om de hitte te weren. Maar dat betekent wel dat je geen enkele foto kan maken. Een gemiste kans.
Terug de brug over dan naar het oude Riga. Ook dat viel ons wat tegen: we hebben het gevoel dat het authenticiteit mist. Ook het huidige paleis van de Letse president en het parlementsgebouw zijn zo saai, dat ik er geen foto’s van genomen heb. Ik nam er wel van het Kattenhuis. Het verhaal gaat dat de eigenaar van het gebouw een rijke Letse koopman was die zo beledigd was door zijn afwijzing voor lidmaatschap van het Grote Gilde dat hij de katten op het dak zette met de staart omhoog in de richting van het Gilde.
Gelukkig pikten we op de middag een bijzonder mooi Concerto Piccolo mee in de Kathedraal. Elke middag, om 12u, is er een orgelconcert van een 20-tal minuten op het monumentale orgel uit 1884. Het was toentertijd het grootste van de wereld. Organiste Larisa Bulava, docente orgel aan de Letse Muziekacademie, speelde 3 composities van Bach en dan “Fanfare” van Jacques-Nicolas Lemmens, die een Vlaams componist blijkt te zijn, die leefde van 1823 tot 1881. Lemmens was ook actief als internationaal concertorganist, vooral bekend om zijn virtuoze pedaalspel, dat sterk beïnvloed was door zijn studie van Bachs muziek.
We passeerden langs het vrijheidsmonument (ook bekend als ‘Milda’) dat werd opgericht in 1935 met het motto ‘Voor Vaderland en Vrijheid’. Het symboliseert Letland en zijn regio’s.
Daarna trokken we door de Art Nouveau-wijk van Riga. Daar staan een paar opvallende huizen, het ene al wat bombastischer dan het andere.
PRAKTISCH
- Orgelconcert in Rigas Doms