Vandaag viel onze planning helemaal in het water. De bedoeling was om naar Lake Akan te gaan, via een tussenstop in Mashu, om naar het Mashu meer te gaan kijken, naar verluidt een van de mooiste meren in Oost-Hokkaido. Dat zouden we doen via een bus van Utoro naar Shari en vandaar de trein naar Mashu. Maar de dame in de busterminal van Utoro vertelde ons dat de trein tussen Shari en Mashu niet reed. Blijkbaar nog altijd een gevolg van de aardbeving die Hokkaido op 6 september trof.
We wisten dat de dagen erna een aantal dingen niet open waren, maar dat was dan vooral rond Sapporo, aan de andere kant van het eiland. Maar blijkbaar reed dus de trein die we wilden nemen ook niet meer. Vanaf nu zondag zou de dienst worden hervat.
Er was dus geen manier om tot in Mashu te geraken, tenminste niet met het openbaar vervoer.
We hebben het vóór de reis over het huren van een auto gehad, maar ik zag dat niet zitten, omdat ze hier in Japan links rijden, omdat er weinig Engels op de borden staat en omdat ik niet zo graag (lang) in de auto zit. Maar toegegeven, vandaag zou het wel handig geweest zijn.
We waren even ontredderd, want we moesten sowieso vanavond in Akan geraken (al onze hotels zijn al vastgelegd). De enige optie om daar te geraken bleek… een lange dag vol busritten. We moesten eerst naar Rausu, waar we 3 uur moesten wachten op de bus naar Kushiro, en vandaar weer een bus naar Akan. In totaal bijna 6.5u op een bus, een beetje van het goede teveel. Een baaldag dus.
Gelukkig maakt het hotel waar we verblijven deel uit van een keten van 3 hotels in dit stadje en mogen we gebruik maken van de buiten-onsen van een ervan, met uitzicht op Akanko (Lake Akan). Kwestie van de dag toch nog in schoonheid af te kunnen sluiten.