Op de laatste dag van onze reis trokken we naar de Talmende Tuin. China prijst het zelf aan als de 4de mooiste tuin van het land. De Talmende Tuin werd in 1525 aangelegd door de mandarijn Xu Shitai. Het is inderdaad een mooie tuin, ook al was het alweer niet echt eenvoudig om ervan te genieten, door de luidruchtige aanwezigheid van drommen Chinese toeristen.
En daarmee zit deze reis erop. Er moeten mij, na 3 weken China, toch nog een paar dingen van het hart:
- Chinezen hebben absoluut geen respect voor voetgangers. Ook al steek je over op een zebrapad (met groen licht voor voetgangers), dan nog moet je heel goed opletten want fietsers, scooters en vooral auto’s zullen steeds voor- en achter je langsrijden, ook al moet je daarvoor als voetganger dan stoppen of zelfs wegspringen om niet overreden te worden. Scooters en fietsers rijden blijkbaar ook het liefst op het voetpad (als dat zelf al niet versperd is door geparkeerde deelfietsen of auto’s), waarbij ze dan luid toeterend of bellend duidelijk maken dat je als voetganger op het voetpad eigenlijk in hun weg loopt.
- Chinezen zijn lui. Je ziet weinig fietsers, er wordt amper gewandeld, iedereen doet hier alles met de scooter of auto. Of ze worden van de ene toeristische attractie naar de andere gereden in minibusjes of golfkarretjes. We hebben ook vaak in de lift gestaan met een groep Chinezen die dan de lift namen naar… de eerste verdieping.
- Ik heb me blauw geërgerd aan de verslaving van de Chinezen aan hun smartphone. Als ze geen spelletje zitten te spelen of te chatten, zijn ze aan het bellen, waarbij ze in de telefoon schreeuwen en heel vaak ook gewoon de speaker aanstaat. Het geluid staat ook aan bij spelletjes of chat en ze houden er erg van video’s te bekijken met het geluid op maximale sterkte. Het toppunt zagen we gisteren: in een prieeltje in een van de tuinen van Suzhou, waar je eigenlijk verwacht dat mensen van de rust zouden komen genieten, zat een vrouw op haar smartphone naar een soap te kijken, met het geluid op maximaal. Wat me bij het gebruik van de smartphones dan nog het meest stoorde, was dat ze continu op hun scherm zitten te staren, niet alleen als ze stilstaan of in de metro zitten, maar ook als ze wandelen, de roltrap nemen, op- en afstappen, op straat wandelen, … Daardoor kijken ze helemaal niet waar ze lopen, zodat ze regelmatig tegen je aanbotsen, of plots zelf stilstaan terwijl ze vlak voor je lopen, en je dus zelf tegen hen aanbotst. Bijzonder ergerlijk.
Bon, straks nemen we het hogesnelheidstrein naar de luchthaven van Shanghai, en via Beijing hopen we dan over zowat 21 uur in terug België te zijn 🙂