Er stond ook een dag strand in de planning, maar ook vandaag regende het, dus geen speedo-foto’s deze reis 🙂
We trokken dan maar naar het Shanghai Museum, zonder evenwel veel hoop te hebben er binnen te kunnen: het museum is gratis en sinds Xi’an weten we dat er voor gratis musea nogal eens lange wachtrijen kunnen staan.
Het Amerikaanse koppel dat we eergisteren leerden kennen, had het gisteren geprobeerd, maar de wachtrij was veel te lang. Aangezien zo goed als alle andere musea en galeries op maandag gesloten zijn, dachten we dat dat vandaag ook wel het geval zou zijn. En er was ook een erg lange wachtrij, maar niet voor het gewone collectie, wel voor “A History of the World in 100 Objects from the British Museum”. Vermits we daarvoor niet naar China zijn gekomen, konden we eigenlijk zonder te wachten en in relatieve rust de vaste collectie bekijken. Vooral de bronsafdeling en de collectie Chinese schilderingen zijn de moeite, al durft het museum blijkbaar geen keuzes maken, want er staan wel heel erg veel stukken. Daardoor raken de topstukken een beetje onderbelicht. Beter zou zijn om wat minder stukken te tonen (en eventueel regelmatig andere te tonen).
We lunchten in een onooglijk restaurantje waar we heerlijke dumplings aten, die zowat een derde kostten van wat we een dag eerder in een dumplingrestaurant in een winkelcentrum betaalden, voor dumplings die veel minder lekker waren.
Daarna zijn we het Poly Grand Theatre van Tadao Ando gaan bekijken. Wellicht het mooiste gebouw van hem dat we al gezien hebben, al hebben we er wel wat moeite voor moeten doen, want het is niet meteen makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. We zijn bijna anderhalf uur onderweg geweest, en bus 4, die Google Maps had aangeven, bleek niet (meer?) te bestaan. Philippe liet dan een foto van het gebouw aan de buschauffeur van bus 15 zien (een bus die vertrekkensklaar stond bij de metrouitgang) en die gaf aan dat zijn bus daar ook in de buurt kwam (tenminste, zo begrepen we zijn handgebaren, want van wat hij zei hebben we niets begrepen). Dankzij die bus kwamen we inderdaad min of meer droog toe aan het gebouw en konden we wat foto’s nemen. Van de buitenkant weliswaar, want we mochten niet naar binnen.
Na een dik uur terugrit aten we heerlijke noedels in het King Kong Dumplings and Noodles restaurant. Intussen brak er een onweer los en begon het zodanig te stortregenen dat we even vreesden dat de metro zou dichtgaan. Dat bleek gelukkig niet het geval, maar we hielden er wel natte schoenen aan over, want heel wat kruispunten (en dus ook oversteekplaatsen voor voetgangers) stonden blank.
Morgenvroeg verlaten we Shanghai en reizen naar de laatste bestemming van onze reis: Suzhou.