Op de laatste dag van onze reis trokken we naar de Talmende Tuin. China prijst het zelf aan als de 4de mooiste tuin van het land. De Talmende Tuin werd in 1525 aangelegd door de mandarijn Xu Shitai. Het is inderdaad een mooie tuin, ook al was het alweer niet echt eenvoudig om ervan te genieten, door de luidruchtige aanwezigheid van drommen Chinese toeristen.
Na een aantal (klets)natte dagen, scheen vandaag de zon opnieuw. En dat kwam goed uit, want we zitten in Suzhou, en we zijn hier speciaal voor de tuinen.
Er stond ook een dag strand in de planning, maar ook vandaag regende het, dus geen speedo-foto’s deze reis 🙂
We trokken dan maar naar het Shanghai Museum, zonder evenwel veel hoop te hebben er binnen te kunnen: het museum is gratis en sinds Xi’an weten we dat er voor gratis musea nogal eens lange wachtrijen kunnen staan.
Vandaag vonden we (eindelijk!) nog eens een museum dat echt de moeite waard was. Bovendien was er verrassend weinig volk, zodat we in alle rust van de collectie konden genieten. Vooral de eeuwenoude beeldjes (die duizend tot tweeduizend jaar oud zijn) maakten indruk. Het Aurora museum is trouwens zelf ook interessant, want het is ontworpen door de Japanse architect Ando Tadao.
Bij het ontbijt maakten we kennis met Darren en Carol, een Amerikaans echtpaar op pensioen dat o.a. een fietstocht van verschillende dagen in België gemaakt had. De man was een bierliefhebber, dus België was een van zijn favoriete landen. Zij bezochten China zoals meer Amerikanen dat doen: in elke stad staat een lokale, Engelstalige gids voor hen klaar. Maar vandaag en morgen waren ze op zichzelf aangewezen en zou het wat zoeken worden. Toen we hen vertelden dat wij alles zelf deden, vroeg Carol: “but how do you know which bus to take or where to go?” en we verwezen naar het internet, Google Maps en Maps.me zei Darren: “oh no, we are pretty oldschool, we don’t use that, we still use books.” 🙂
In tegenstelling tot de voorbije 2 dagen, begon de dag droog. In de namiddag brak zelfs de zon door de wolken. Een prima dag dus om de Bund te bezoeken en naar de top van de hoogste toren van de stad te trekken.
Ook vandaag was het nat. Niet meer de continue regen van gisteren, maar “drizzle”, waar je dus evengoed nat van wordt 🙂
Toch trokken we naar de Fēiláifēng peak, wat vrij vertaald “de uit Afar overgevlogen piek” is. De legende wil namelijk dat een Indiase monnik 1600 jaar geleden in de vallei toekwam en stomverbaasd was dat de heuvel die hij zag zodanig anders was dan alle andere in China, en zoveel gelijkenissen vertoonde met typische heuvels in zijn thuisland, dat het niet anders kon dan dat de heuvel was komen overvliegen uit India.
Het weer tot nu toe is uitstekend geweest; tijdens de 12 dagen dat we in China zijn, heeft het hoop en al een uur of 4 geregend. Maar vandaag zag de weersverwachting er niet zo fraai uit: “100% chance of rain, 25 to 50 mm expected”.
Ik heb niet veel te vertellen vandaag, want we zijn 1.150 km naar het zuidoosten gereisd en hebben dus het grootste deel van de dag in de trein gezeten.
Dat gaf me wel de tijd om nog wat vaststellingen te doen:
Het wordt nog eens een update met weinig tekst, maar veel foto’s. We beklommen vandaag Hua Shan.