In de voormiddag deden we nog een museum (Latvian National Museum of Art) waar ik niet zo heel veel van verwachtte, maar waar ik toch een aantal mooie werken zag. Na de middag namen we dan de trein naar het strand. Riga ligt op zo’n 20 km van de Golf van Riga, een uitloper van de Baltische Zee. Qua strand heb je twee mogelijkheden: ofwel opteer je voor de zuidelijke flank, rond Jūrmala, waar je de keuze hebt uit 26km strand. De belangrijkste zijn makkelijk met de trein te bereiken, maar zijn daardoor ook het drukst. Omdat het de eerste dag is waarop het hier echt zomer is (tot 28 graden), verwachtten we dat heel wat Rigenaars daarnaar toe zouden trekken, en dus kozen wij voor de noordelijke flank, rond Vecāķi, waar het strand zowat 8km lang is. Wij stapten uit in Kalngale, want daar zou er een naaktstrand zijn, maar blijkbaar was dat verouderde informatie, want we zagen enkel textiel. Maar geen nood, we hadden uit voorzorg ook onze zwembroek mee.
Maar eerst dus het Latvian National Museum of Art. Vooral de vaste collectie “Latvian Art, 19th–20th Century” kon mij bekoren. Je krijgt een overzicht van twee eeuwen Letse kunstgeschiedenis met schilderijen, grafiek en beeldhouwwerken van belangrijke Letse kunstenaars.
Het treinstation was wat moeilijk te vinden. Het ligt nochtans vlakbij ons hotel, maar de ruimtelijke ordening hier is een grote verschrikking, met vooral aandacht voor auto’s. Uiteindelijk moesten we via een zielloze en wat verloederde ondergrondse doorgang naar een groot winkelcentrum, waarin het station dan verborgen lag.
De treinrit was erg goedkoop (2€ voor een ritje van een klein half uur), zeker in vergelijking met bv. de restaurants hier in Riga. Je kan kiezen uit een aantal haltes. De meeste mensen stappen af in Vecāķi, voor zover ik het begrepen heb, een beetje het Blankenberge van de kust van Riga. Wij opteerden dus voor de volgende halte, Kalngale. Dat is gewoon een halte, er is geen station, en je stapt vanaf het perron meteen de zandgronden vol met naaldbomen in. Daar moet je een pad volgen van zowat een kilometer, door het bos, en plots sta je dan op het strand.
Het water was fris, maar niet echt koud. Het heeft een wat vreemde, rode kleur. En het strand is lang genoeg om makkelijk een rustig plaatsje te kunnen uitkiezen.
Verder valt er niet veel te vertellen over vandaag en dat geeft mij de gelegenheid om nog wat faits divers van de afgelopen dagen te delen:
- Oekraïne is nooit ver weg: overal zie je de blauw-gele vlag:
- Ook hier is auto heer en meester, en automobilisten parkeren zich overal:
- We zijn hier in Riga al twee Belgische cafés tegengekomen:
- Betalen voor het openbaar vervoer in Riga is bijzonder ingewikkeld: je hebt een app waarbij je eerst je “wallet” moet opladen, daar koop je dan een ticket van, en dat moet je dan activeren door op de bus of tram een QR-code te scannen:
- Ik kon ook hier in Letland mijn collectie “weekdagaanduidingen” uitbreiden:
- Tenslotte nog wat losse beelden, because they’re just nice:
PRAKTISCH
- Mobilly app voor openbaar vervoer