Waar de regen ons gisteren noopte een stuk van de planning om te gooien, was de zon vandaag gans de dag van de partij. Ideaal voor een uitstap naar Trakai, naar Trakų salos pilis, een iconisch kasteel op een eiland in het meer van Galvė, én het stuk stadswandeling in Vilnius dat we gisteren niet konden doen.
Trakai is een “must-see” als je in Litouwen bent. Volgens de reisgids “omdat het een zeldzame plek is waar middeleeuwse geschiedenis, multicultureel erfgoed en natuurlijke schoonheid samenkomen tot een levendige, gastvrije en fotogenieke bestemming.” En dus trokken we vanmorgen naar het busstation voor een rit van zowat een half uur. Ik had een wat aftands busstation verwacht met onduidelijke aanduidingen, maar dat bleek heel goed mee te vallen. Grote elektronische borden gaven precies aan waar we de bus moesten nemen.
Mijn vertrouwen kreeg dan wel weer een knauw toen bleek dat het om een mini-busje ging met slechts 19 plaatsen, terwijl er ruim 25 mensen stonden te wachten. We hadden op voorhand tickets geboekt, dus ik vreesde al dat er hel wat discussie ging zijn, maar blijkbaar stonden er tussen alle wachtenden ook mensen die géén ticket hadden, maar toch meewilden. Dat kon blijkbaar, al moesten ze daarvoor in het gangpad blijven staan. Wij hadden een zitplaats.
In Trakai had Philippe een wandeling langs een van de meren uitgestippeld. We waren wel de enigen die vanuit het busstation de wandeling naar het kasteel maakten, nochtans ligt dat kasteel niet zo ver, op ongeveer 2,5 km – we hebben niet de indruk dat Lithouwers graag wandelen.
Het kasteel zelf maakte op mij weinig indruk. Voor een stuk omdat het deels in de steigers stond, maar anderzijds ook omdat we op onze vele reizen al heel wat mooiere en/of meer indrukwekkende kastelen hebben gezien. Maar de meren errond zijn wel mooi en we genoten van ons lunchpakket op een van de vele pontons, met zicht op het kasteel.
Toen we terugwandelden naar het busstation bleek Trakai zich op te maken voor een groot event. Blijkbaar zou er later die dag de 63ste internationale roeiregatta plaatsvinden. Elke inwoner die ook maar een beetje plaats op de oprit of achter zijn huis heeft, maakt die vrij voor parking, tegen 5€ per auto. Want ja, de auto is koning hier in Litouwen. Dat hadden we ook al in Vilnius gemerkt: letterlijk overal staan en rijden auto’s, ook op de kleinste pleintjes en binnenplaatsen.
Tegelijk zijn er ook positieve dingen te zeggen over Vilnius:
- Je vindt overal in de stad gratis openbare toiletten
- De steps hebben speciale parkeerplaatsen en enkel daar kan je ze achterlaten. Op andere plaatsen weigeren de steps (op basis van hun GSP-gegevens) om de sessie af te sluiten, dus iedereen parkeert de steps netjes op de voorzien plaatsen
Terug in Vilnius deden we het vervolg van de stadswandeling die gisteren door de regen in het water was gevallen. We bezochten kerken (veel kerken :-)), we maakten nog wat mooie foto’s van belfort en kathedraal (nu in de zon), we bezochten een klein art center en we maakten kennis met Republic Užupis, een onafhankelijke republiek, uitgeroepen op 1 april 1997! Het is een toevluchtsoord voor kunstenaars, ambachtslieden en gelijkgestemde mensen, met een eigen president, premier, secretarissen, ambassadeurs, leger en feestdagen. En een eigen grondwet!
Morgen verlaten we Vilnius, en meteen ook Litouwen. We nemen de bus naar Bauska, een historische stad in het zuiden van Letland.