Vandaag zou een reisdag worden: we moesten heel vroeg opstaan, want we hadden een vlucht om 8u45, maar de enige bus die op tijd op de luchthaven van Bariloche zou geraken, was de allereerste bus van de dag om 6u40. We hadden gisteren al sandwiches gekocht omdat er op dat uur nog geen ontbijt zou zijn, dus na een snelle douche en een voorlopig lege maag stonden we om 6u35 in de kou te wachten op de bus… die dan tegen 6u50 effectief opdook.
Een half uur later waren we in de luchthaven. Zeer ruim op tijd voor onze vlucht, dus we aten onze sandwiches op bij een koffie. De Aerolineas Argentinas vlucht vertrok andermaal precies op schema en kwam exact op tijd aan in El Calafate. Er is geen openbaar vervoer van de luchthaven naar het stadje, dus je kan een taxi nemen of een collectivo. We kozen voor die laatste optie, weliswaar meer dan dubbel zo duur dan in Bariloche: 11.000 ARS per persoon (een goeie 10 euro) die we hier dan wel weer met de kaart konden betalen.
Er stond niet veel op de planning vandaag: een bezoek aan een lokaal museum – dat amper de moeite waard lijkt en een wandeling door het stadje. We zijn hier vooral voor de Perito Moreno Glacier, een gletsjer in het Nationaal park Los Glaciares, op 78 km van El Calafate, die we morgen zouden bezoeken.
De Perito Morenogletsjer is een van de 48 gletsjers die worden gevoed door het Zuid-Patagonische IJsveld, ’s werelds op twee na grootste zoetwaterreserve. De gletsjer eindigt in een fjord, waar het ijs 60 m dik en 5 km breed is. Per dag schuift de ijsmassa 1 tot 2 meter verder. Je hoort dan ook regelmatig het gekraak van de over elkaar schuivende ijsbrokken en soms breken grote ijsbrokken van de gletsjer af die dan met veel lawaai in het Argentinomeer vallen. De gletsjer is genoemd naar Francisco Moreno, een Argentijnse ontdekkingsreiziger die dit gebied in de 19e eeuw verkende en het uit Chileense handen wist te houden.
Sinds 2020 trekt de gletsjer zich terug aan de noordkant, mogelijk als gevolg van klimaatverandering. Tot dan was het een van de weinige ongewone gletsjers die aan het einde van de 20e en het begin van de 21e eeuw een evenwichtstoestand behield, omdat het ijsmassa verzamelde met een snelheid die vergelijkbaar was met die van zijn verlies.
Het weer aan de gletsjer is nogal wisselvallig: vaak zijn er regenbuien en onweerswolken die tegen het Andesgebergte ‘botsen’. Het zag ernaar uit dat het vandaag iets beter weer zou zijn dan morgen, dus Philippe stelde voor om, als dat nog zou kunnen, vandaag al naar de gletsjer te gaan. We waren om 11u30 bij ons pensionnetje en vroegen daar of dat nog kon. De meeste maatschappijen die uitstappen naar de gletsjer organiseren, vertrekken ’s morgens, maar er is ook eentje met een tweede vertrek, om 12u. De eigenaar van het pension belde om te vragen of er nog plaats was… en dat kon nog net. We beslisten mee te gaan.
Het was dus snel kleren wisselen – het kan heel erg koud zijn, dus vele laagjes aandoen is de boodschap – en nauwelijks 20 minuten later zaten we op het busje. Dat moest een aantal hotelletjes aandoen in het stadje om mensen op te pikken en uiteindelijk bleken alle 18 plaatsen ingevuld te zijn: we hadden dus net de twee laatste plaatsjes kunnen bemachtigen.
Rond 14u15 kwamen we toe, maar dan moest het busje eerst nog mensen afzetten aan de zuidpier en daarna aan de noordpier. Je kan namelijk ook een boottocht van een uur boeken, waarbij je nog dichter bij de gletsjer komt. Maar we vonden de uitstap al duur genoeg (66.000 ARS voor het vervoer en 45.000 ARS voor de toegang tot het park, dus per persoon al meer dan 100 €, en dan moesten we daar ook nog iets eten want we hadden geen tijd gehad om een lunchpakket te maken.
Uiteindelijk kwamen we toe aan het startpunt van de platformen. Daar aten we een dure, maar lekkere sandwich met lamsvlees en begonnen aan onze ontdekkingstocht. Er zijn verschillende uitzichtbalkons, verbonden met trappen, in totaal meer dan 5 km. We hadden meer dan 3 uur voor het busje ons opnieuw zou oppikken, wat mij een lange periode leek, maar de verschillende platformen bieden verschillende perspectieven op de gletsjer en die is zo mooi, dat je makkelijk die 3 uur vol krijgt.
