Na het ontbijt trokken we vandaag naar het Shaanxi History Museum. Dat stond eigenlijk gisteren al op het programma, maar toen we daar gisteren zowat 2 uur vóór sluitingstijd toekwamen, stond er een lange rij te wachten om tickets te krijgen, en achter die rij stonden 2 medewerkers van het museum met borden waarop iets in het Chinees stond en “All-day tickets sold out”. Dat bleek dan een slechte vertaling te zijn, het moest eigenlijk “all tickets for today are sold out” zijn.
En dus waren we er vanochtend vroeg bij om een ticket te bemachtigen, maar de rij was nog langer dan gisteren. We hebben 40 minuten staan aanschuiven, maar toen waren nog maar halverwege, en dus hebben we het opgegeven. Er was wel nog een tijdelijke tentoonstelling in het museum, waar geen wachtrij voor was, en dus hebben we daar dan maar tickets voor gekocht. Maar binnen was er ook voor deze tentoonstelling erg veel volk en erg interessant kon je ze ook niet noemen.
We wandelden dan naar de Grote Pagode van de wilde gans – tussen deelfietsen door, want die staan hier overal in het wilde weg geparkeerd. Net zoals in Amsterdam is er hier in China een enorme wildgroei aan deelfietsbedrijven, waarbij je de fiets niet terug moet brengen naar vaste punten, zoals Villo! in Brussel, maar gewoon gelijk waar mag achterlaten. Met alle gevolgen van dien. Lees http://www.mo.be/zeronaut/tsunami-aan-deelfietsen-bezorgt-china-kopzorgen als je er meer over wil weten.
Maar terug naar de Pagode: de beroemde monnik Xuanzang (Tang-dynastie) stelde, na een 18 jaar durende pelgrimstocht naar India, aan keizer Gao Zong voor een grote stenen pagode te bouwen om de door hem meegebrachte boeddhistische geschriften in te bewaren.
Volgens overlevering zou de pagode zijn genoemd naar de Grote Wilde Gans-pagode in India. Daar gaf men hem die naam, omdat hij was gebouwd waar een wilde gans uit de hemel viel, als antwoord op de gebeden van een groep uitgehongerde boeddhistische monniken. Om uiting te geven aan hun dankbaarheid, begroeven zij de gans in plaats van hem op te eten en bouwden later precies op die plek een pagode.
De Pagode in Xi’an is vooral een toeristisch gebied waar o.a. fonteinshows worden gehouden (maar pas na de middag, dus die hebben we gemist :))
Rond de middag namen we dan bus 4 (de informatie die Philippe op voorhand had opgezocht, bleek in dit geval te kloppen, zowel het nummer van de bus, de plaats van de bushalte als het uur) naar het Hanyangling Museum.
Bij de aanleg van de nieuwe snelweg van Xi’an naar het vliegveld (maart 1990) werden 24 kuilen ontdekt bij het graf van keizer Jingdi (157–141 v.Chr.) en zijn echtgenote, keizerin Wang. In de kuilen werden honderden kleine naakte kleisoldaten (elk 60 cm lang, met 15 verschillende gelaatsuitdrukkingen; 21 eeuwen oud) ontdekt, waarschijnlijk bedoeld om het mausoleum te beschermen. Oorspronkelijk hadden ze houten armen, hielden ze ook wapenuitrusting vast en waren ze waarschijnlijk ook gekleed, maar dat is in de loop der jaren allemaal vergaan. Bijzonder interessant, en zeker de moeite om te bezoeken, ook al heb je het bekendere terracotta leger in Bingmayong al bezocht (wat we dus gisteren deden, en waar je ook al foto’s van gezien hebt – het verslag volgt wellicht overmorgen, omdat we dan meer dan 7u in de trein gaan zitten).
Morgen trekken we naar Hua Shan, een bergtop van meer dan 2.000m.
